Substancje niebezpieczne (ADR)

Dostosowane do potrzeb porady dotyczące przepisów ADR

Możesz także liczyć na specjalistyczną wiedzę firmy Belt Transport w zakresie konkretnych porad dotyczących transportu ADR w łańcuchu dostaw. Niezależnie od tego, czy chodzi o transport do Europy Południowej, czy Azji Środkowej, jesteśmy gotowi współpracować z Tobą, aby znaleźć najbardziej odpowiednie rozwiązanie w celu bezpiecznej dostawy Twoich substancji i towarów niebezpiecznych do wybranego miejsca przeznaczenia.

Nasi doświadczeni doradcy i planiści są na bieżąco zapoznawani z obowiązującymi przepisami dotyczącymi transportu ADR i mogą udzielić Państwu porad dostosowanych do indywidualnych potrzeb. Dzięki temu zawsze będziesz mieć pewność, że przesyłka zostanie wykonana prawidłowo i nie spotka Cię żadna niemiła niespodzianka. Skontaktuj się z nami i otrzymaj poradę lub indywidualną wycenę transportu ADR bez żadnych zobowiązań!

Prawie w każdym przypadku możemy zorganizować transport substancji niebezpiecznych. Nasi stali przewoźnicy specjalizują się w niemal wszystkich klasach ADR. Czy Twoja przesyłka zawiera produkty należące do klas ADR 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 lub 9? W takim razie Belt Transport jest właściwym miejscem dla bezpiecznego transportu. Substancje niebezpieczne klasyfikowane są w klasach ADR.

Klasy zagrożenia grupują substancje, które mogą stwarzać podobne ryzyko podczas transportu:

Klasa 2: Gazy – Czyste gazy lub mieszaniny gazów, takie jak azot, propan, LPG i argon. Klasa 3: Płyny łatwopalne – Ciecze, które są łatwopalne w określonych warunkach. Klasa 4.1: Substancje stałe łatwopalne – Substancje stałe łatwopalne w postaci granulatów, sproszkowanych metali lub w postaci pasty.Klasa 4.2: Substancje podatne na samozapłon - Substancje, które mogą zapalić się pod wpływem tlenu z powietrza bez źródła zapłonu.Klasa 4.3: Substancje, które w kontakcie z wodą wydzielają gaz - Substancje, które w reakcji na kontakt wydzielają gazy palne z wodą.Klasa 5.1: Substancje utleniające – Substancje, które same nie są palne, ale w innych substancjach powodują pożar. Klasa 5.2: Nadtlenki organiczne – Substancje niestabilne chemicznie, mogące ulec samorozkładowi, głównie jako dodatki do tworzyw sztucznych. Klasa 6.1: Substancje toksyczne –. Substancje szkodliwe dla zdrowia ludzkiego lub śmiertelne w przypadku wdychania, kontaktu ze skórą lub połknięcia. Klasa 6.2: Substancje zakaźne – Substancje, które mogą powodować choroby u ludzi lub zwierząt. Klasa 8: Substancje żrące – Substancje chemiczne atakujące skórę lub błony śluzowe, np. baterie kwas, kwas solny lub kwas siarkowy. Klasa 9: Różne substancje i przedmioty niebezpieczne – Substancje stwarzające ryzyko podczas transportu, ale nie należące do klas 1 i 7 ADR.

Uwaga: Nie obsługujemy przesyłek należących do klasy 1 i 7. Przepisy dotyczące towarów ADR

W transporcie towarów niebezpiecznych ADR obowiązują różne przepisy:

Przepisy poprzedzające transport, obejmujące pakowanie, oznakowanie i sporządzenie niezbędnych dokumentów. Przepisy dotyczące załadunku pojazdu, takie jak rozmieszczenie i łączenie różnych ładunków. Przepisy dotyczące samego pojazdu, w tym dotyczące stosowania pomarańczowych tablic i środków ochrony indywidualnej .Zasady podróżowania, w tym przewożenia i posiadania gaśnic oraz poruszania się określonymi trasami w tunelach.

Podstawą stosowania tych przepisów jest wykaz substancji w ADR, który obejmuje wszystkie towary ADR wraz z ich numerem identyfikacyjnym substancji, zwanym także numerem UN. Przepisy dotyczące transportu substancji niebezpiecznych opierają się w dużej mierze na zaleceniach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). Zalecenia te zawarte są w „Zaleceniach dotyczących transportu towarów niebezpiecznych”, zwanych także „pomarańczową księgą”. Na szczeblu europejskim zasady transportu drogowego ustala Europejska Komisja Gospodarcza (ECE). W ramach ECE za przełożenie zaleceń ONZ na ADR odpowiedzialna jest Grupa Robocza ds. Transportu Towarów Niebezpiecznych (WP15).

Firmy zajmujące się transportem towarów niebezpiecznych ADR zobowiązane są do podjęcia działań zabezpieczających swoją działalność. W rozporządzeniach tych dokonano rozróżnienia pomiędzy środkami dotyczącymi „normalnie” sklasyfikowanych substancji i kompleksowymi planami bezpieczeństwa w przypadku substancji „bardzo wysokiego ryzyka”. Te ostatnie mogą mieć poważne konsekwencje, jeśli zostaną użyte nieprawidłowo lub złośliwie, na przykład w przypadku ataku terrorystycznego. Przepisy bezpieczeństwa obowiązują w całym łańcuchu transportowym. Do towarów niebezpiecznych „wysokiego ryzyka” zaliczają się:

Niektóre substancje wybuchowe. Gazy łatwopalne w zbiornikach, np. LPG. Gazy toksyczne, np. amoniak. Wysoce łatwopalne ciecze w zbiornikach, np. benzyna i aceton. Nawozy zawierające azotan amonu. Substancje silnie toksyczne, wysoce zakaźne i żrące.

Skrót ADR ma swoje korzenie w traktacie francuskim zawartym w 1957 roku. Traktat ten zawiera postanowienia dotyczące transportu towarów niebezpiecznych. Istnieje niezliczona ilość różnych etykiet i znaków ADR, wszystkie związane z transportem drogowym niebezpiecznych towarów ADR. W transporcie drogowym możemy dokonać dalszego rozróżnienia pomiędzy transportem paczek, transportem w cysternach i luzem towarami niebezpiecznymi. Podczas transportu drogowego substancji i produktów o odpowiedniej klasyfikacji zagrożenia obowiązkowe są następujące etykiety i znaki ADR (z numerem UN):